نهال ازگیل ژاپنی

ازگیل ژاپنی

درخت گلابی جنگلی یا گلابی وحشی همین ازگیل ژاپنی زیباست که با برگ های کشیده براق و میوه های خوشمزه نارنجی کمرنگ یا زرد، هم در باغ های میوه درخت محبوبی است و هم بدلیل جلوه زیبا می تواند زینت بخش باغچه ها و باغ های بزرگ باشد.

ازگیل ژاپنی درختچه ای متراکم است با شاخه های گسترده و تاج کروی که ارتفاع آن پس از سال ها عمر، به 5 الی 10 متر و قطر تاج پوششی آن نیز به 5 الی 10 متر می رسد. فرم طبیعی آن متقارن است و بخاطر هرس پذیری اش، چنان که گفته شد کاربرد بسیاری در طراحی فضای سبز دارد.

برگ های ازگیل ژاپنی به طول 12 الی 20 سانتیمتر و پهنای 5 الی 10 سانتیمتر به صورت مجتمع بر شاخه می رویند؛ ساده، متناوب کمی دندانه دار هستند و سطح آنها شیاردار است. براق و به رنگ سبز تیره هستند و سطح زیرین آنها کمرنگ تر و پوشیده از کرک های مسی رنگ است. برگ های تازه روییده رنگ سبز کمرنگ تری دارند و که در کنار برگ های مسن تر و تیره تر جلوه چشم نوازی به این درخت می بخشند.

گل های سفید و کمی معطر ازگیل ژاپنی معمولا از آبان تا دی ماه با قطر 1 سانتیمتر بر گل آذین های 12 الی 15 سانتیمتری در انتهای شاخه ها شکوفا می شوند. ولی بسته به رقم این زمان فرق می کند. میوه ها تقریبا سه ماه بعد از گل دهی می رسند. در بعضی از ارقام میوه اول بهار و در بعضی اوایل تابستان می رسد.

میوه گلابی جنگی، مدور و گلابی مانند به رنگ زرد نارنجی، کمی معطر و در خوشه های 3 الی 10 تایی می رویند. این میوه ها آبدار و خوش طعم و کمی ترش هستند و حدود 2 الی 5 سانتیمتر طول دارند. ارقام زیادی از این درختان وجود دارد که تعدادی فقط برای تولید میوه هایی با کیفیت بهتر ایجاد شده اند.

از برگ این درخت چای با خواص درمانی تولید می شود.

بهتر است این درختان را هرسی سبک کرد تا میوه دهی آن کاهش نیابد. همچنین می توان از این درختان برای ساخت پرچینی جذاب استفاده کرد.

نیازمندی های محیطی

خاک:

ازگیل ژاپنی در بیشتر خاک ها از سبک شنی تا سنگین رسی به شرط داشتن زهکش خوب رشد می کند. در خاک های آهکی هم می تواند رشد کند ولی به خاک های شور مقاوم نیست.

به کوددهی در حد معمول احتیاج است. در صورتی کوددهی زیاد، گلدهی کاهش می یابد. اگر هدف میوه دهی نباشد می توان کمی کوددهی را بیشتر کرد. می توان با یک کودی مثل 6-6-6 و سه بار کوددهی در فصل رشد، نیاز گیاه را بر طرف کرد.

آبیاری:

به آبیاری در حد معمول نیاز دارد و رطوبت پایدار خاک به رشد آن کمک می کند. هر چند درختان استقرار یافته چند ساله به خشکی مقاوم هستند. این درختان نسبت به ماندن آب در پای خود حساس هستند.

نور:
به نور مستقیم آفتاب مخصوصا برای میوه دهی نیاز دارد. و در نیم سایه هم به خوبی رشد می کند. حتی این گیاه را در یک پاسیو پرنور هم می توان نگه داشت.

دما:

این درختان تا سرمای منفی 10 درجه هم زنده می مانند اما گل و میوه در دمای نزدیک به صفر از بین می روند. در صورت کاشت در گلدان، می توان این گیاه را در زمستان به داخل خانه آورد و همانند یک گیاه آپارتمانی از آن استفاده کرد.

تکثیر:

به راحتی می توان از طریق بذر آن را تکثیر کرد. البته وقتی هدف استفاده از گیاهی زینتی باشد این روش معقول است.

در صورتی که هدف میوه باشد باید از ارقامی استفاده کرد که کیفیت میوه آن ها از نظر طعم

چه از نظر سایز و یا کوچک بودن دانه ها، بهتر باشد. در این حالت برای تکثیر، از قلمه چوبی رقم مورد نظر استفاده می کنند.

برای داشتن درختان میوه ای با قد کوتاه، می توان از پیوند رقم مورد نظر بر روی پایه درخت “به” استفاده کرد. استفاده از روش پیوند باعث می شود درختان 3-2 سال بعد به بار بنشینند؛ که برای درختان تولید شده از بذر این زمان 8 سال به طول می انجامد.