نهال لانگن زرد و بنفش

 لونگان از میوه های مناطق گرمسیری بخصوص مالزی، تایلند و چین می باشد که دارای میوه های خوراکی است. در تایلند به چشم اژدها و در مالزی به چشم گربه معروف است زیرا میوه پوست کنده ی آن شبیه به کره چشم، زجاج و سفید و هسته ی آن شبیه مردمک چشم و سیاه می باشد. میوه آن بسیار شیرین، شاداب و پرطراوت است و مردم آسیای شرقی اغلب آن را چه به صورت تازه چه به صورت خشک در سوپ، تنقلات و دسر استفاده می کنند. شربت و کنسرو آن نیز در سوپرمارکت ها یافت می شود.
    خصوصیات گیاهشناسی:
    این گونه ها، درختانی همیشه سبز و بزرگ هستند. برگ ها متناوب؛ مرکب؛ پرمانند (چند برگچه ای)؛ به طول 30 سانتیمتر و دارای 6 تا 9 برگچه است. گل ها دارای پرچم و مادگی، هرمافرودیت، کوچک، نسبتاً سفیدرنگ و دارای تقسیم بندی های نامحسوسی بوده که روی یک خوشه ی گل بزرگ که به صورت جانبی یا انتهایی وجود دارد، تشکیل می شوند. میوه یک شفت تخم مرغی شکل، به طول 3 تا 5 سانتیمتر است که توسط یک گوشت آبدار احاطه شده است. پوست میوه، نازک اما سخت و به رنگ های نارنجی یا قرمز می باشد.
    در نیمکره شمالی، زمان گلدهی این گیاه در ماه مارچ و زمان رسیدن میوه ها ماه های جولای تا سپتامبر می باشد. یک درخت بالغ می تواند حدود 23 تا 227 کیلوگرم میوه در هر سال تولید کند.
    خصوصیات گیاهشناسی: 
    شرایط محیط رشد:
    لونگان درختی در اندازه ی متوسط و همیشه سبز است که می تواند تا ارتفاع 6 تا 7 متر نیز رشد کند. درختی حساس به سرما است و خاک های شنی را جهت رشد بهتر ترجیح می دهد. بعضی از گونه های این درخت در نواحی که دمای زمستان معمولاً زیر 4.5 درجه سانتیگراد (40 درجه فارنهایت) نمی رسد می توانند برای مدت کوتاهی دمای -2 درجه سانتیگراد (28 درجه فارنهایت) را تحمل نمایند.
    مانند لیچی، لونگان نیز به آب و هوای نیمه گرمسیری با تابستان های گرم و مرطوب و زمستان های خشک و خنک نیاز دارد. در نواحی گرمسیری می تواند در ارتفاع سطح دریا تا ارتفاع 550 متر بالاتر از سطح دریا نیز رشد کند.
    لونگان در انواع خاک ها می تواند رشد کند اما نسبت به خاک های غرقاب یا شور حساس می باشد. بهترین رشد را در خاک های عمیق؛ دارای مواد غذایی کافی، با پی اچ 5/5 تا 6 دارد.
    خواص درمانی و کاربردهای صنعتی:
    میوه تازه ی لونگان دارای 251 کیلوژول (60 کیلوکالری) انرژی، 15.14 گرم کربوهیدرات ها، 1.1 گرم فیبر، 0.1 گرم چربی، 1.31 گرم پروتئین، 0.031 میلیگرم (3%) تیامین، 0.14 میلی گرم (12%) ریبوفلاوین، 2% نیاسین، 84 میلیگرم (101%) ویتامین C، 1 میلیگرم کلسیم، 0.13 میلیگرم آهن، 10 میلیگرم منیزیم، 0.052 میلیگرم منگنز، 21 میلیگرم فسفر، 266 میلیگرم پتاسیم و 0.05 میلیگرم روی می باشد.
    میوه این درخت شیرین و آبدار است و بصورت تازه در سوپ ها، تنقلات، دسرها و غذاهایی با مزه ی ترش و شیرین استفاده می شود. مزه ی میوه لونگان با میوه لیچی متفاوت است، بدین صورت که میوه لونگان دارای میزه شیرین و خشک تری است ولی میوه لیچی آبدارتر و ترش و شیرین است.
    میوه خشک آن نیز در چین بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. چینی ها عقیده دارند که این میوه تأثیر مثبتی بر آرامش اعصاب دارد. در مقابل میوه ی تازه که آبدار و سفید رنگ است، میوه ی خشک شده ی لونگان دارای رنگ قهوه ای تیره تا سیاه می باشد.
    میوه تازه ی آن برای کاهش تب و میوه ی خشک آن جهت درمان بی خوابی مفید است. برگ های این گیاه حاوی کوئرستین با خاصیت آنتی اکسیدانی و ضدویروسی هستند و جهت درمان آلرژی، سرطان، بیماری های دیابتی و قلبی-عروقی استفاده می شوند. بذور کوبیده شده و له شده ی این گیاه، کفی تولید می کنند که از آن در ساخت شامپوها استفاده می شود. چوب آن نیز در ساخت لوازم منزل کاربرد دارد. همچنین این درخت به عنوان یک درخت زینتی نیز در باغ ها کشت می گردد.
    آفات و بیماری ها: 
    تاکنون آفات یا بیماری خاصی از این گیاه گزارش نشده است. شاید تنها مشکل آن کمبود عناصر کم مصرف (میکرو) در خاک باشد.
    تکثیر:
    تکثیر لونگان به روش های مختلفی از جمله: تکثیر با بذر، ریشه دار کردن قلمه، خوابانیدن هوایی و یا پیوند زدن انجام می شود. بذور دارای قدرت جوانه زنی کوتاهی هستند و باید با حفظ رطوبتشان به سرعت پس از برداشت کشت شوند. خوابانیدن هوایی یکی از روش های معمول و رایج تکثیر این گیاه است ولی گیاهانی که توسط خوابانیدن هوایی تکثیر شده و به وجود می آیند دارای سیستم ریشه ی ضعیفی بوده که ممکن است در اثر بادهای قوی از بین بروند. نهال های بذری پس از 7 سال میوه تولید می کنند اما این زمان برای گیاهان تکثیر شده توسط پیوند یا خوابانیدن هوایی حدود 3 تا 4 سال یا کمتر می باشد.