نهال میوه گوجه سبز یا آلوچه

فروش نهال گوجه سبز یا آلوچه

درخت آلو درختی است دارای میوه که انواع گوناگونی دارد از قبیل آلو قطره‌طلا، آلو سیاه، آلو بخارا، آلو کالیفرنیا ، آلو شابلون ، آلوی سانتریزه و گوجه سبز نوعی از آلو می‌باشد که در ایران پر طرفدار است.
دامنه جغرافیائى پراکندگى آلو و گوجه از سایر میوه‌هاى خزان‌دار گسترده‌تر است و گونه‌هاى مختلف آنها در سراسر نیم‌کره شمالی، به‌صورت بومی، وجود دارند. در حال حاضر، سه گونه از این میوه در تمام دنیا کشت مى‌شود. اغلب ارقام تجارتى متعلق به گروه آلوى اروپائى – .P. domestica L هستند. این گروه، بومى جنوب شرقى اروپا بوده بیش از ۲۰۰۰ سال است که زیر کشت در آمده است و پوست صاف تنه‌اش آن را از سایر گروه‌ها مشخص مى‌سازد. گروه دوم به نام آلوى ژاپنى -. P. salicina Lindl معروف است و در حقیقت بومى چین مى‌باشد. این گروه، حتى در جوانى داراى پوست ساقه خشن است. گروه سوم آلوى آمریکائى است که شامل چندین‌ گونه که همگى بومى آمریکاى شمالى هستند، مى‌باشد. اکثر این گونه‌ها وحشى هستند و تنها یک گونه به‌نام آمریکانا -.P.americana Morsh داراى تعدادى رقم اهلى مى‌باشد. ارقام این گروه، در برابر سرما، از سایر گروه‌ها مقاوم‌تر مى‌باشند و داراى میوه‌هائى به رنگ زرد یا طلائى با پوست نسبتاً کلفت مى‌باشد.
آلو و گوجه متعلق به جنس Prunus از خانواده Rosaceae مى‌باشند.

شرایط اقلیمی و خاکی
از نظر مقاومت در برابر سرماى زمستانه، انواع آلو و گوجه مشابه سیب وآلبالو هستند و نیازهاى سرمائى آنها بر حسب رقم با ۵۰۰ تا ۱۸۰۰ ساعت دماى کمتر از هفت درجه سانتى‌گراد برآورده مى‌شود.
این گیاهان به‌طور کلى خاک‌هاى لمونى شنى را ترجیح مى‌دهند و خاک‌هاى سنگین و مرطوب را بهتر از دیگر میوه‌هاى هسته‌دار تحمل مى‌کنند. شکوفه آلو و گوجه به‌صورت جانبى روى چوب یک‌ساله شاخه‌هاى معمولى و سیخک‌ها ظاهر مى‌شود. تقریباً تمام ژاپنى‌ و آمریکائى و نیمى از ارقام اروپائى خودسترون هستند و نیاز به درختان گرده‌زا دارند. گرده‌افشانى در کلیه ارقام به‌وسیله حشرات، مخصوصاً زنبور عسل، انجام مى‌شود.
پس از هر شکل‌دهی، اکثر ارقام تا سن ۱۲ سالگى نیاز به هرس مجدد ندارند ولى در آن سن، به‌دلیل متراکم شدن شاخساره، باید آنها را هرس کرد. ارقام ژاپنى چون چوب‌هاى آنها نرم‌تر و میوه‌هاى آنها بزرگ‌تر است به هرس شدیدترى نیازمند مى‌باشند.
ازدیاد آلو و گوجه، بیشتر به طریق پیوند و تا حدودى به‌وسیله (قلمه‌زدن) و (خوابانیدن) انجام مى‌گیرد. از (نهال‌هاى بذری) هلو، زردآلو، بادام، خود آلو و گوجه را مى‌توان به‌عنوان پایه استفاده کرد. در آمریکا، پایه هلو نتیجه بهترى داده و مرسوم‌تر است. استفاده از گیلاس چینى باعث ایجاد درختان پاکوتاه مى‌شود.
بر حسب رقم و میزان رشد آن، فاصله درختان آلو و گوجه ۷-۵ متر مى‌باشد. در کشورهاى خارج توانسته‌اند در شرایط بسیار مناسب تا۳۵ تن در هکتار محصول برداشت کنند ولى در ایران معمولاً میزان محصول از ۷-۳ تن در هکتار تجاوز نمى‌کند. کاشت درخت آلو را می‌تواند در ابتدا با درخت گلدانی، درخت ریشه باز، کاشت هسته و نیز کاشت بخشی بریده شده از درخت انجام دهید. 
پرورش درخت آلو، سرگرمی مرفهی است. درست مانند دیگر  گرایش‌های  باغبانی، پرورش درختان میوه بسته به گونه و تنوعشان، روش‌های تخصصی خود را می‌طلبند. معمولاً درختان آلو را زمانی که نهال‌های ۲ ساله و نابالغ هستند به فروش می‌رسانند. بهتراست زمان انتخاب محل کاشت، جایی از باغچه را انتخاب کنید که خاکش خوب زه کشی شده بوده و روزانه حداقل ۸ تا ۱۰ ساعت نور آفتاب دریافت کند. این مقاله دستورالعمل‌های ساده‌ای را درباره‌ی چگونگی کاشت درختان آلو در اختیارتان قرار داده، مضاف بر اینکه اطلاعات پایه و اساسی تکثیر و نگه‌داری از این درختان نیز در آن لحاظ گردیده است. در آب و هوای گرم، درختان آلو بایستی مرتباً تا سقف ۳ سانتی متر در هفته آبیاری شوند. در تیر و مرداد ماه آلوها رسیده می‌شوند.