مگنت خوران فلزی گاو

از آنجاییکه ترکیبات اولیه در تهیه خوراک (علوفه ) و بستر دام (خاک اره و ضابعات نجاری) از منابع مختلفی تامین می شود، همواره اجسام فلزی مانند میخ، سیخ و یا سیم های فلزی در خوراک وجود دارد که در صورت مشاهده نشدن در زمان خوراک سازی و بستر ریزی و بلع توسط دام، مشکلات جدی گوارشی، کاهش وزن گیری و گاه مرگ را در دام ایجاد می نماید.

مگنت یا آهنربا وسیله ای است که به دام خورانده می شود تا این ضایعات آهنی را جذب کند و از ورود این اجسام به امعا و بافت بدن دام جلوگیری نماید.

از آنجاییکه دام به صورت اختیاری امکان بلع مگنت را ندارد، از وسیله ای به نام مگنت خوران استفاده می شود. به این صورت که:

در ابتدا دام مهار می شود،

مگنت خوران که قبلا مکنت در آن جایگذاری شده وارد مری تلیسه و یا گاو می شود،

پس از ورود کامل مگنت خوران در دهان دام، با فشار به قسمت انتهایی مگنت خوران، مگنت یا آهنربا در نگاری تخلیه میشود،

سپس مگنت خوران از دهان گاو خارج شده و دام رها می گردد.

مگنت خورانده شده بدون نیاز به تجدید کردن این عملیات، تا پایان عمر دام و بدون ایجاد هیچ مشکلی در بدن دام باقی می ماند.