دتکتور گازی

دتکتورهای دودی از متداولترین نوع دتکتورهای سیستم اعلام حریق اتوماتیک بوده که از سرعت پاسخگویی ،قیمت و سطح پوششی بیشتری نسبت به نوع حرارتی برخوردار هستند ولی قابلیت اطمینان و پایداری آن ها کمتر است. این نوع دتکتورها عمدتا به دو دسته کلی تقسیم می شوند که عبارتند از:     1 دتکتور دودی یونیزاسیونی
این دتکتورها عمدتا از دو محفظه یونیزاسیونی حاوی منبع اشعه تشکیل شده اند که عبارتند از: محفظه فرستنده و محفظه مرجع. رادیوم یا آمرسیوم موجود بین محفظه ها مولکول های هوا را یونیزه می کند و موجب برقراری جریان ضعیفی می شود. هرگاه اجزای دود یا آئروسل وارد محفظه فرستنده شوند به یون ها می چسبند و موجب کندی حرکت یون ها و در نتیجه کاهش جریان الکتریکی و ارسال آلارم می گردند. از جمله مشخصات این دتکتور ها عبارتند از : حساسیت بیشتر به حریق های هیدرو کربنی، زمان عکس العمل خوب، مناسب برای آشکار سازی نقطه ای، تأثیر پذیری حساسیت نسبت به رطوبت،ارتفاع و وزش جریان هوا. این دتکتورها با برچسب زرد مشخص می شوند.BSمطابق با استاندارد
2 دتکتور دودی اپتیکی
این دتکتور ها از یک منبع نور مادون قرمز یا ماوراء بنفش (فرستنده) و یک المان حساس نظیر فتوسل یا فتو دیود (گیرنده) استفاده می کنند. در شرایط معمولی که دودی وجود ندارد اشعه نوری صادر شده به سمت منبع انعکاس می یابد و به سلول فتوسل نوری نمی رسد اما وقتی که دود وارد محفظه می شود قسمتی از اشعه نوری به سمت گیرنده منعکس می گردد و یک سیگنال متناسب با میزان نور منحرف شده به صورت ولتاژ ایجاد می شود. از جمله مشخصات این نوع دتکتور ها می توان موارد زیر را نام برد: مناسب برای آشکارسازی نقطه ای ،مناسب برای مکان هایی نظیر بیمارستان ها ، کارخانجات پلاستیک و فوم سازی و ...،حساسیت و پایداری متوسط، تعمیر و نگهداری متوسط ،غیر حساس به سرعت جریان هوا ،حساسیت بیشتر نسبت به حریق های کند سوز و دودزا تا حریق های اشتعالی. مواد خارجی در هوا ممکن است باعث ارسال آلارم اشتباه شوند. این دتکتورها با برچسب قرمزمشخص می شوند.BS مطابق با استاندارد