تابلو برق ایستاده ریتال

تابلوهای طرح ریتال از لحاظ کاربرد معمولا شبیه تابلوهای طرح سیواکن بوده ولی معمولا برای مکان هایی که فضای کمتری دارد مورد استفاده قرار می گیرد.مونتاژ آن نسبت به تابلو طرح سیواکن بسیار ساده بوده و فقط کافست چندین سلول جدا را به هم کوپل مکانیکی کرد.فیدرهای خروجی ممکن است فیوز مینیاتوری یا کلید های کامپکت باشد.در صورت استفاده از فیوط مینیاتوری بسته به جریان سطح مقطع سیم انتخاب می شود و در صورت وجود کلیک کامپکت اگر جریان بیشتر از 250 آمپر باشد از شینه استفاده می شود.در این تابلوها نیز همانند  سیواکن سه کلید وجود دارد که وسطی مربوط به کوپلر و دو کلید اصلی کناری مربوط به کلید های ورودی می باشد.و در صورت قطع برق شهر کوپلر کلید دوم را وصل کرده و مصرف کننده ها از طریق این کلید تغذیه می شود.قیدرهای خروجی در داخل سلول های خروجی قرار میگیرد و این سلول ها در کناره ها قرار می گیرد و اگر تعداد خروجی ها بیشتر شود مجبور به اضافه کرد سلول در طرفین هستیم.در تصویر زیر یک تابلو طرح ریتال با سه ورودی و یک کوپلینگ را مشاهده می کنید که در این مورد دو تا از ورودی ها با هم و ورودی دیگر به صورت مجزا از جایی دیگر تغذیه می شود که در یک پست جداگانه این بخش و نحوه نام گذاری ورودی ها مثل سه از یک را شرح خواهیم داد.

شینه های تابلو طرح ریتال در پشت این تابلو قرار گرفته و فیوز ها یا کلیک های کامپکت از طریق سیم,کابل یا شینه به شینه های اصلی ارتباط داده می شود.

تابلوهای طرح ریتال نسبت به تابلو های طرح سیواکن زمان کمی برای مونتاژ لازم دارد.و بسته به نیاز مشتری یا کارفرما می توان درب های خروجی را با شیشه ای یا از طریق تلق شیشه ای پوشش داد تا کلید های خروجی قابل مشاهده باشد.

در تابلو های طرح ریتال تمام شینه کاری ها از طریق پشت تابلو صورت می گیرد و معمولا فیدرهای ورودی یا کابل های ورودی از طریق زیر کلید به کلید های اصلی متصل شده و خروجی کلید نیز به شینه های اصلی مرتبط می شود.کلید های مصرف کننده ها نیز از طریق کابل یا شینه به این شینه های اصلی وصل می شود.که بر حسب تجربه تا 250 آمپر از کابل و بعد از آن از شینه استفاده می شود.تصویر زیر بیانگیر نحوه ارتباط شینه ها و نحوه اتصال مصرف کننده ها به این شینه های اصلی می باشد.