نهال بادام رقم شکوفه

آبیاری:درخت بادام  اگرچه درختان بادام خشکی را تا حد قابل قبولی تحمل می کنند و کاشت این گیاه در برخی مناطق به شکل دیم انجام می شود اما به منظور تولید میوه مناسب و با کیفیت آبیاری این درختان در مکانهایی که تابستانهای خشک و بدون باران مناسب دارند ضروری است  با انجام این کار میزان محصول 4-3 برابر می‌شود. در طی آبیاری نباید برگهای گیاه مرطوب و خیس شود زیرا این مسئله به شیوع بیماری های قارچی منججر می شود. از آنجایی که تحمل این گیاه نسبت به خشکی خاک خوب است می توان در طی تابستان حداکثر هر سه هفته یکبار نسبت به آبیاری درختان بادام اقدام کرد البته توجه داشته باشید که هر مقدار تابستان گرم تر باشد اگر فاصله آبیاری نیز کوتاهتر و مثلا هفته ای یک مرتبه باشد کیفیت و کمیت میوه های بادام افزایش می‌یابد. کمبود آ ب به همراه گرمای هوا می تواند موجب چسبیدن مغز بادام به قسمت چوبی بیرونی میوه شود و این مسئله بیرون آوردن مغز از میوه را مشکل می کند . به هر حال حتما اجازه دهید که سطح خاک در بین دو آبیاری خشک شود. مرطوب بودن همیشکی سطح خاک موجب زرد شدن و ریزش برگها و سپس زوال و از بین رفتن تمامی درخت خواهد شد.

نور: درختان بادام را باید در مکانی با نور کامل آفتاب یعنی حداقل 8-6 ساعت نور مستقیم آفتاب کاشت کرد. همچنین آفتاب مستقیم و زودهنگام در صبح هنگام به عدم رشد و شیوع بیماری های قارچی در این گیاهان کمک می کند. عدم وجود نور کافی و سایه بودن مکان کاشت موجب عدم رشد و شکل گیری میوه  و یا ریزش گلها و میوه های جوان می شود.

دما: درختان بادام در مناطقی که تابستانهایی گرم و خشک و زمستانهای ملایم را دارند بهترین رشد را دارند. نیاز سرمایی این درختان در طی فصل رکود کم است و در حدود 400-100 ساعت به دمای زیر 7 درجه سانتیگراد نیاز دارند بادام اصولا به مناطق معتدل گرم تعلق دارد و به همین دلیل به سرماهای شدید زمستانی و یا سرماهای دیررس بهاره حساس است. گیاه بادام در اوج رکود خود می تواند سرما را تا حدود 22- درجه تحمل کند اما مشکل اصلی، وجود سرمای دیررس در ابتدای فصل بهار است . به طور کل گلهای درختان بادام در ابتدای بهار زود شکوفا می‌شوند و وجود  سرمای دیررس در ابتدای بهار موجب ریزش گلهای این درخت می شوند. البته انواع دیررسی از این درختان وجود دارند که به دلیل گلدهی دیرتر و دیرهنگام نسبت به انواع معمولی، کمتر از این مسئله آسیب می بینند اما این به معنی حساسیت کمتر آنان در برابر سرما نیست. فقط چون بعد از گذشت خطر سرمای دیررس ابتدای بهار گلدهی دارند، گلهایشان در معرض این سرما قرار نمیگیرد و از بین نمی‌رود. البته در مناطق نیمه گرمسیری که نیاز سرمایی این درختان در طی زمستان نیز برطرف نمی شود این گیاه عملکرد خوبی ندارد و گل و میوه چندانی تولید نمی کند.

خاک: بادام خاکهای  نسبتا سبک با زهکش خوب و مناسب را می پسندد و خشکی خاک را نسبتا خوب تحمل می کند. خاکهای مرطوب یکی از دلایل زوال و از بین رفتن این درختان هستند . همچنین این درختان نسبت به شوری خاک مقاومت خوبی ندارند بنابراین مناسب کاشت در مناطق ساحلی نیستند و کوددهی آنان نیز باید به صورتی انجام شود که عناصر و املاح اضافی در خاک جمع نشوند. در مورد فاصله کاشت نیز اگر از پایه های بذری (معمولی) بادام استفاده شود فاصله مناسب درختان از یکدیگر 7-5 متر است که در این صورت در حدود حداقل 250 درخت در هر هکتار می توان کاشت البته این فاصله مربوط به زمانی است که آبیاری این گیاهان به خوبی و به شکل مناسب انجام شود در شیوه کاشت دیم که این درختان آبیاری چندانی نمی شوند تراکم گیاهان بادام در هر هکتار بسیار بسیار کمتر و در حدود 60-50 درخت در هر هکتار است  .به منظور کوددهی و برای کاربران خانگی و یا افرادی که چند عدد درخت بادام دارند کودهایی همانند فرمول 12-12-12 به میزان 240 گرم برای هر درخت در طی سال که به شکل تدریجی در طی فصل رشد به گیاه داده می شود یعنی مثلا هر 6-4 هفته یکبار حدود 60 گرم از این کود برای هر درخت  پیشنهاد شده است. همچنین در فصل بهار و با شروع رشد می توان لایه ای به ضخامت 7 سانتیمتر از خاک برگ بر روی سطح خاک پخش کرد. البته درباغات تجاری بادام و برای کوددهی به نحو دیگری عمل می شود در این باغات ابتدا به شکل حرفه ای بافت خاک و اسیدیته و میزان مواد غذایی در خاک و یا بافتهای گیاهی با روشهای آزمایشگاهی تامین می شود و سپس با توجه به کمبودهای موجود برنامه کوددهی مشخص می شود. مثلا در باغ بادام موجود در کشور اسپانیا برای خاکی سبک تا میانه با اسیدیته بین 8-6 و میزان آبیاری 3000 مترمکعب در هر هکتار و تراکم 190-120 عدد درخت در هر هکتار میزان 100 کیلوگرم نیتروژن ، 60 کیلو گرم فسفر ، 200 کیلوگرم پتاسیم و 30 کیلوگرم اکسید منگنز  مورد نیاز این درختان است تا 3.5 تن در هکتار میوه بادام بدست آید. این اعداد نیازهای درخت را مطرح می کند و برای اینکه این مقدار از عناصر در اختیار گیاه قرار گیرد  این کودها را در این باغ به شکل سالانه مصرف می کنند: 436 کیلوگرم در هکتار فرمول 46-0-13 (نیترات پتاسیم)، 99 کیلوگرم در هکتار فرمول 0-61-0  (مونو فسفات آمونیم)، 54 کیلوگرم در هکتار فرمول 0-0-34 (نیترات آمونیم) ، 189 کیلوگرم در هکتار فرمول 15.8-0-0-10.8 (نیترات منگنز)  لازم به یاد آوری است که تراکم درختان در این باغ 190-120 عدد در هر هکتار است و حدود 3.5 تن در هکتار میوه بدست می آید.