ترانسفورماتور جرقه

اگر دو سیم پیچ را در کنار یکدیگر قرار داده و از یکی از آن‌ها جریان متغیری عبور دهیمُ در سیم پیچ دوم ولتاژی القا می‌شود. در واقع با عبور جریان متغیر از سیم پیچ اولیه یعنی سیم پیچی که ورودی به آن اعمال می‌شود در اطراف آن یک میدان مغناطیسی متغیر ایجاد می‌شود. این میدان متغیر سیم پیچ دوم را قطع می‌کند و سبب القا ولتاژ در آن می‌شود. این پدیده اساس کار ترانسفورماتور است. البته باید دقت داشت که در یک ترانسفورماتور بین سیم پیچ‌های اولیه و ثانویه هیچ‌گونه تماس الکتریکی وجود ندارد و انرژی ورودی تماما از طریق میدان مغناطیسی به ثانویه منتقل می‌شود. اغلب سیم پیچ‌های اولیه و ثانویه را براساس ولتاژ آن‌ها نام‌گذاری می‌کنند. یعنی سیم پیچی که برای ولتاژ کم ساخته شده است سیم پیچ فشار ضعیف و سیم پیچی که برای ولتاژ زیاد ساخته شده است سیم پیچ فشار قوی نامیده می‌شود.
الکترود جرقه
الکترود جرقه از یک میله فلزی معمولا از جنس آلیاژ نیکل کروم ساخته می‌شود که توسط یک عایق سرامیکی عایق شده است. حداقل مقاومت بین سرامیک و زمین باید بزرگتر از 60 مگا اهم باشد.
وظیفه الکترود جرقه زن ایجاد جرقه و روشن کردن مخلوط سوخت و هوا می‌باشد. ولتاژ مورد نیاز ایجاد جرقه به وسیله ترانس جرقه تامین می‌شود. فاصله نوک الکترود از یکدیگر 3 تا 5 میلیمتر می‌باشد.
فاصله نوک الکترودها از نوک نازل در مشعل‌های گازویلی بستگی به زاویه نازل دارد. شروع جرقه زنی بنابر طراحی مشعل‌ها متفاوت است اما اصولا در مشعل‌های گازسوز هم زمان با ورود سوخت بوده و در مشعل‌های مایع سوز قبل از خارج شدن سوخت از نازل جرقه زنی شروع می‌شود. به این جرقه زنی جرقه زنی اولیه گفته می‌شود. حال مدت زمانی که جرقه زده می‌شود تا شعله تشکیل شود را جرقه در طول شعله می‌نامند. همچنین مدت زمانی که از تشکیل شعله تا قطع جرقه زنی طول می‌کشد را پس جرقه می‌نامند.