کرم ایزینیا فتیدا

ایزینیا فتیدا (Eisenia foetida)

کرمهایی قرمز متداول که به عنوان کرم ببری یا کرم کود نیز نامیده می‌شوند (Savigny, 1826). این کرم بیشترین میزان توجه را به خود جلب کرده است. دانشمندان و پرورش دهندگان کرم در کشورهای استوایی به هنگام تبادل اطلاعات و تجارب در مورد روشهای مناسب تولید کرم‌پوسال در مقیاس خانگی و عملیات در مقیاس­های متوسط و بزرگ انواعی از این کرمها مانند کرم حاره­ای (استوایی) آبی هند (Perrier, 1872). Perionyx excavates و خزنده شب آفریقایی Eudniluseugeniae اشاره می­کنند (Kingberg, 1867).

ایزینیا فتیدا که در اصطلاح کرم قرمز یا خزنده قرمز، کادیلاک کرمها نامیده می­شود در عمل کمپوست‌سازی بسیار ارزشمند است. کرمهای کمپوست‌ساز، به میزان زیادی بومی شده و با استفاده از مواد آلی بسیار غنی بخوبی رشد می­نمایند. این کرم­ها زباله­های آل�� مختلفی مصرف کرده و از خود مدفوع دفع می­نمایند که یک اصلاح کنندۀ بسیار ارزشمند برای خاک می­باشد. کرم­های قرمز قادر به تحمل طیف وسیعی از شرایط زیست محیطی می­باشند و این قدرت تحمل نشان دهنده سازگاری آنها با سامانه‌های دارای فناوری پائین یا پیشرفته و شرایط گوناگون آب و هوایی است.

در سرتاسر دنیا کرم­های قرمز را بدلیل توانایی آنها در تبدیل بقایای آلی به ­کرم‌پوسال ارزشمند و سرشار از مدفوع کرم می­شناسند و هیچ محدودیتی نیز در میزان کود این کرمها وجود ندارد.

جمعیت این کرمها بنابر دسترسی به مواد غذایی، رشد کرده و تثبیت می­شود. کرمهای قرمز در تمام فصول و طول سال فعال می­باشند. اما کرمهایی که به عنوان طعمه ماهیگیری نیز استفاده می­شوند محیطهای کمپوستی یا کودی را ترجیح می­دهند و جمعیت آنها تابع شرایط کمپوست می­باشد. ماده آلی بازیافت شده که از روده کرم عبور کرده و سپس به شکل مدفوع یا کود کرمی دفع می­شود، سرشار از مواد مغذی و شبیه به خاکی با ساختمان دانه­ای خوب و مناسب می­باشد.

شاید بتوان گفت در کل جهان، گونه ایزینیا فتیدا از کرمهای خاکی بیشترین مورد استفاده را در فناوری تولید کود کرمی و تولید کرم‌پوسال دارد. زیرا این کرمها نیاز به مراقبت کمی دارند. در کشور هند، این کرمها در سرتاسر طبیعت پراکنده می­باشند و می­توان آنها را در جاهایی از قبیل فیلترها، مخازن، لجن و زباله­های فاضلاب یافت.

این کرمها تحت عناوین مختلفی از قبیل: کرم قرمز، کرم صورتی، کرم ارغوانی، کرم ببری، کرم طعمه و یا حتی کرمهای مورد استفاده در تولید کود کرمی یا کرم‌پوسال به فروش می­رسند. کرمهای زنده به رنگ ارغوانی یا قهوه­ای و یا حتی تیره­تر دیده می­شوند. مشاهدات دقیق نشان می­دهند که این کرمها در قسمت پشت خود نواری رنگی دارند و معمولاً در هر قطعه از بدن آنها، دو نوار دیده می­شود. رنگ بدن کرمها در قسمت شکم، کدرتر است. به هنگام بلوغ، طول کلیتلوم در کرمها به هفت الی نه قطعه می­رسد که بین قطعات 24، 25 یا 26 تا 36 می­باشد. این کرم­ها بسیار پرطاقت بوده و قادر به تحمل طیف وسیعی از نوسانات دما و رطوبت می­باشند. فرآیند تولید کرم‌پوسال در این نوع کرم نیز بدلیل سازگاری غذایی با مواد آلی، بسیار آسان انجام می­گیرد، یعنی این کرمها می­توانند از انواع گوناگون زباله­های آلی تجزیه‌پذیر تغذیه کنند. هر کرم می­تواند روزانه بطور میانگین هفت میلی‌گرم زباله را بازیافت نماید. همچنین سرعت رشد آنها نیز بالاست. کرمهای بالغ، وزنی معادل با 5/1 گرم داشته و حدود 50 تا 55 روز بعد از بیرون آمدن از کوکون قادر به تولید مثل می­باشند.

هر کرم بالغ می­تواند بطور میانگین در هر سه روز یک کوکون ایجاد کند که مدت 23 روز پس از آن از هر کوکون یک تا سه نوزاد کرم خارج می­گردد. اما تمام نوزادان خارج شده از کوکون زنده نمی­مانند. بطور میانگین تعداد این کرمها می­تواند تا سی برابر افزایش یابد. این کرمها در خارج از سفره­های غذایی خود حرکت نمی­کنند.

جهت مشاهده تصاویر وکسب اطلاعات بیشتر به این سایت مراجعه نمایید:

http://arianvermi.blogfa.com