کانکتور نظامی المان

در مقطعی از حرفه مهندسی برق یا الکترونیک، ممکن است با اتصال دهنده های MIL-SPEC، که به عنوان اتصال دهنده های استاندارد نظامی یا MS نیز شناخته می شوند، برخورد کنید. این کانکتورهای پوسته دایره ای الکتریکی یا فیبر نوری در ابتدا توسط ارتش برای خدمات تاکتیکی و کاربردهای هوانوردی در دهه ۱۹۳۰ توسعه یافتند و سپس AN یا کانکتورهای ارتش / نیروی دریایی نامیده شدند.

آنها در حال حاضر یک ویژگی استاندارد در تجهیزات نظامی و سایر محیط‌های سخت از جمله کاربردهای دریایی، هوافضا، نفت و گاز و زمینه‌های مختلف صنعتی و خودرویی هستند. این نوع کانکتور الکتریکی به طور خاص برای محافظت از اتصال در برابر سخت ترین محیط های ممکن ساخته شده است و برای دوام طراحی شده است. باتوجه به کاربرد، کانکتورها را می توان برای مقاومت در برابر خوردگی، لرزش، درجه حرارت شدید و … انتخاب کرد.

کانکتورهای MIL-SPEC معمولاً از یک جفت تشکیل شده اند که نیمی از آن یک دوشاخه و دیگری یک پریز است. هر جفت باید یک کنتاکت نر (پین) را با یک کنتاکت ماده (سوکت) مطابقت دهد. برای ایجاد اتصالات الکتریکی، کانکتورها معمولاً از آلیاژ (فسفر/برنز) یا (بریلیم/مس) ساخته می شوند. سپس این فلز با نوعی فلز بسیار رسانا و غیر خورنده مانند طلا پوشش داده می شود.

برای اتصالات فیبر نوری، کانکتورها معمولا کانکتورهای پلاگین نر هستند که دارای یک فرول بیرون زده هستند. این الیاف را در جای خود نگه می دارد و دو الیاف را به گونه ای ردیف می کند که بتوان اتصال را برقرار کرد. یکی از مشخصات مهمی که هنگام انتخاب کانکتورهای فیبر نوری باید در نظر گرفته شود، از دست دادن ورودی است. این اندازه گیری در دسی بل (dB) میزان قدرت سیگنال یا نوری است که در برقراری اتصال از بین می رود.