درخت انگور بیدانه سال1402

درخت انگور با نام علمی Vitis vinifera از خانواده انگورسانان Vitaceae است. در این خانواده حدود ۱۱ جنس و بیش از ۶۰۰ گونه وجود دارد. مهم‌ترین جنس این خانواده جنس انگور است. این گیاه حالت بوته‌ای و رونده دارد و دارای پیچک در مقابل بعضی از برگ‌ها می‌باشد.

میوه انگور به نوع دانه‌دار و بی‌دانه تقسیم می‌شود. هر یک از این دو نوع در رنگهای سرخ و سیاه و زرد و تقریباً سبز دیده می‌شوند. این میوه در مناطقی که حداکثر دمای آن بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد و حداقل آن کمتر از ۱۵ درجه زیر صفر نباشد بهتر رشد می‌کند.

انواع انگور :

انگور شاهانی، یاقوتی، خلیلی، عسکری، ریش‌بابا، انگور کشمش، فخری، انگور شصت عروسان سیاه، الغی سیاه، مثقالی، رازقی، شیرازی، نباتی، مادربچه. از مراکز انگور عسکری زرقان در فارس است.

کاشت انگور :

برای کاشت بوته مو ابتدا قلمه‌هایی از آن را در فصل بهار، قبل از جوانه زدن در جایی به‌عنوان مخزن می‌کارند و در بهار آینده که دارای ریشه شد از مخزن با احتیاط در می‌آورند و آن را در گودال‌های آماده شده به ردیف می‌کارند. پس از کاشت آن را آب می‌دهند. بوته جدید با گرم شدن هوا باید هر ۵ روز یا هر هفته آب داده شود. این بوته بعد از چهار سال بار می‌آورد و در ده سالگی بار آن کامل خواهد شد. یک بوته کامل می‌تواند بیش از دویست کیلو انگور بدهد. بوته مو را بعد از چهار ساله شدن هرس می‌کنند، یعنی شاخه‌های فرعی و دراز یا شاخه‌های ضعیف آن را می‌برند تا هم فرصت رشد به شاخه‌های قوی‌تر داده باشند و هم مقدار بار آن را تحت کنترل درآورند و کیفیت بار آن را بالا ببرند. بوته مو را می‌توان روی زمین یا در حال تکیه بر چیزی بالاتر از خاک و زمین قرار داد. محل کشت موهایی که روی زمین قرار گرفته‌است را با بیل شخم می‌زنند تا علفهای موجود که در فصل بهار می‌روید از بین برده شود. زیرا این علفها می‌توانند به بوته مو و بار آن آسیب وارد کنند. بعلاوه با شخم کردن زیر مو نفوذ آب برای رسیدن به ریشه راحت تر انجام می‌پذیرد نوع بی‌دانه و کشمشی انگور از نظر شیرینی بهترین نوع است. البته انواع دانه‌دار بخاطر درشتی آنها از شکل بسیار زیبایی برخوردار هستند.

هرس کردن انگور :

بعد از رفع خطر سرمای بهار و کمی پیش از باز شدن جوانه ها بدون توجه به ارتفاعی که نهال رسیده انرا از بالای جوانه سوم میبرند به طوری که برای نهال3جوانه باقی بماند در بهار یا تابستان پس از انکه جوانه ها رشد کردند به محض اینکه یکی از انها به20سانتیمتر رسید دو جوانه دیگر را از ته هرس میکنند و جوانه20 سانتی متری را یه عنوان شاخه اصلی بحساب اورده و به قیم مبندند.در اواخر پاییز شاخه اصلی را به6 جوانه میرسانند و شاخه های دیگر را هرکدام به 2جوانه محدود میکنند.این هرس باید همه ساله به همین ترتیب تکرار شود تا شاخه اصلی درازای مورد نظر برسد.

نکته :

هرگاه نهال از بازار خریداری شده باشد انرا تا 24 ساعت داخل اب میخوابانند به طوریکه اب انها را خوب بپوشاند. سپس ان را بیرون اورده یکساعت در هوای ازاد گذاشته سپس فورا انها را در محل اصلی به روش بالا کاشته و اب فراوان میدهند.

کـــــــــــــــودهای مورد نــــــــیاز انــــــــــــگور :

 الف)کودهای معدنی:

ازت برای کوددهی باغهای انگور استفاده میشود که میتوان به عنوان کودبرگی با غلطت یک درصد هم داد.زیاده روی در دادن کودهای ازته اثرات منفی در رشد دارد که مهمترین انها عبارتند از رشد بیش از حد و بهم زدن رشد طبیعی گلها ودر نتیجه کم شدن محصول و حساسیت گیاه در مقابل سرمای زمستان.

 فسفر :  به عنوان کود فسفره از سوپر فسفات استفاده میشود که در اب محلول است.

 پتاسیم : برای ساختن ساختمان برگها و چوبی و سخت شدن شاخه بویژه ساقه ها و همچنین برای رسیدن شاخه های انگور وجودش لازم است.

 منیزیم : یکی از کودهای اصلی مورد نیاز است وجودش در برگها برای ساختن کلروفیل و در نتیجه جذب co2از هوا وتبدیل ان به قند ضروری است و معمولا به صورت سولفات منیزیم به زمین داده شده که براحتی در اب حل میشود.

 کلسیم : از کودهایی است که انگور شدیدا به ان وابسته است و باید همه ساله به مقدار لازم به باغهای انگور داد

 ب)کودهای الی : از لحاظ مواد غذایی در درجه دوم اهمیت قرار دارند مهمترین تاثیر انها بر روی خاک بهتر کردن خواص فیزیکی است که از راهای زیر انجام میشود*بهتر کردن ساختمان بافت خاک *فعال کردن میکروارگانیسم خاک*تنظیم نسبت اب به هوا در داخل خلل و فرج خاک.

 مقدار کود مورد نیاز جهت درختان بارده به قرار زیر است :

 اوره500کیلوگرم در هکتار

سوپر فسفات 500کیلوگرم در هکتار

 کود حیوانی30تن در هکتار

برای درختانی که در حال حداکثر میوه دادن هستند250کیلو سولفات پتاسیم در سال میباشد