درخت زرشک راست خوشه، درسال 1402 Berberis

زرشک   درختچه ای است دارای ساقه ای خاردار که ارتفاع آن تا ۴ متر نیز می رسد. چوب این درخت قهوه ای، قرمز و یا زردرنگ می باشد. برگ های آن بیضی شکل با دندانه های اره ای و گل های خوشه ای و زرد رنگ است. شاخه های زرشک تیغ زیادی دارد. میوه ی زرشک قرمز رنگ، گوشتی، بیضی شکل و دارای طعمی ترش است. قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه، پوست، ریشه و ساقه، برگ و گل و میوه آن است.

انواع زرشک
گونه های مختلف زرشک عبارتند از :
    زرشک زالزالکی   Berberis crataegina
    زرشک زرافشانی Berberis integerriam
      زرشک خراسانی   Berberis khorasanica
      زرشک راست خوشه Berberis orthobotrys
      زرشک معمولی  Berberis vulgaris
    زرشک ژاپنیBerberis thunbergii var. atropurpurea

زرشک بی دانه از جمله درختچه های مقاومی است که قابلیت رشد و تولید در زمینهای کم بهره با آب شور را داراست و توجه بیشتر به آن ضمن بالا بردن ظرفیت تولید محصولات کشاورزی  در حفاظت از خاک منطقه نیز می تواند مؤثر باشد

زرشک بی دانه به روش غیر جنسی و معمولا به وسیله پاجوش یا به اصطلاح محلی بر جوش تکثیر می شود.  معمولا از پاجوشهای 2 تا 3 ساله که دارای مقدار کافی ریشه و در حدود 70-60 سانتی متر طول داشته باشند استفاده می شود،
بهترین زمان جداسازی و کاشت پاجوشها اواخر آبان و اوایل آذر ماه می باشد. تهیه و کاشت پاجوشها در اسفند ماه نیز امکان پذیر است ولی احتمال موفقیت پاجوشها (نهالها) در پائیز بیشتر است. ریشه پاجوشهای زرشک بایستی کاملا سالم بوده و در معرض وزش باد قرار نگیرند و بلافاصله کاشته شوند در غیر این صورت خطای کاشت افزایش می یابد. در صورت انتقال پاجوشها به مسافتهای دور لازم است اطراف ریشه ها به وسیله مقداری خاک مرطوب پوشانده شده و درون پارچه مرطوب و کیسه های نایلونی قرار گیرند.
پاجوشها از درختچه های شش ساله و مسن تر تهیه می شوند تولید پاجوش درختچه زرشک در زمینهای شنی بیشتر است