چراغهای شهر تهران با سلولهای خورشیدی روشن میشوند
در ايران 300 روز آفتابي در بيش از دوسوم كشور وجود دارد كه متوسط تابش خورشيد بر هر مترمربع به ازاي 5/4 تا 5/5 كيلووات بر ساعت است. در واقع زمينه بهرهمندي از انرژي خورشيدي در كشور بسيار بالاست و سودآوري اقتصادي آن باعث شده است تا سامانههاي سلول خورشيدي را بتوان در آن فعال كرد.
اما بیش از 15 ماه از مصوبه شورای اسلامی شهر تهران با موضوع "الزام توسعه انرژیهای نو و تجدیدپذیر" میگذرد.
مطابق اين مصوبه، شهرداری تهران ملزم شده تا انواع انرژيهاي نو و تجديدپذير شامل انرژيهاي خورشيدي،آبي،بادي،زمينگرمايي،زيست توده و پيل سوختي در شهر تهران و در حوزههاي فضاي عمومي، تاسيسات و تجهيزات شهري، حوزه ابنيه و ساختمان و حوزه حملونقل عمومي را توسعه دهد.
محمدمهدي گلمكاني، رئيس ستاد محيطزيست شهرداري تهران با اشاره به این مصوبه گفت: "پس از احداث بوستانهاي انرژي و همچنين نصب سلولهاي خورشيدي در بوستانها، سالانه 5 درصد انرژي مصرفي بوستانهاي شهر تهران از اين راه توليد شده و قرار است تا پايان برنامه (1397) دستكم 20 درصد از انرژي مصرفي بوستانها نيز با استفاده از انرژيهاي نو به دست آيد." محمدمهدي گلمكاني با اشاره به اينكه در راستاي اجراي اين مصوبه مديريت شهري تهران اقدامات گستردهاي انجام داده، افزود: "اكنون 20 درصد انرژي روشنايي مورد نياز تابلوهاي تبليغاتي، ايستگاهها و پايانههاي اتوبوس و تاكسي، چراغها و علائم راهنمايي، ميادين ميوه و ترهبار، سرويسهاي بهداشتي عمومي، غرفههاي بازيافت و آرمستانها توسط انرژيهاي نو تأمين ميشود و قرار است تا پايان برنامه دوم توسعه شهرداري به 80 درصد تأمين انرژي برسد.
به گفته گلمكاني قرار است سالانه 4 درصد از انرژي ساختمانهاي شهرداري تهران از طريق انرژيهاي تجديدپذير و در پايان برنامه 16 درصد از كل انرژي مصرفي ساختمانهاي شهرداري تهران توسط انرژيهاي نو تأمين شود كه در تلاش براي دست يافتن به اين هدف هستيم. همچنين انرژي بادي در كشور بهگونهاي است كه براساس مطالعات صورتگرفته ارزش اقتصادي انرژي بادي در كشور بالغ بر 18هزار مگاوات ساعت برق است.
اين در حالي است كه ايران قابليت بالايي در انرژي زمين گرمايي در بيش از 10منطقه را دارا است كه هنوز بهصورت كامل به بهرهبرداري نرسيده است.
پتانسيل استفاده كشور از انرژي زيستتوده (پسماند) در شهرهاي بالاي 250 هزار نفر است كه 30 شهر كشور را شامل ميشود، بالغ بر 800 مگاوات ساعت است.
استفاده از همه اين انرژيها ميتواند گام بزرگي در جهت كاهش آلودگيهاي زيستمحيطي و همچنين تلاش براي بهرهبرداري از انرژيهاي نو محسوب شود.