خرما(رطب) کبکاب صادراتی

کبکاب بسیار شیرین و پر شیره و جایگزین قند می باشد. اندازه حبه کبکاب بسیار درشت می باشد، خام خلال (خارک) این رقم قابل استفاده نیست. لذا برای مصرف می بایستی آن را قبلاً پخت و خشک کرد. رنگ میوه در مرحله خارک و رطب زرد است و در حالت رسیدن کامل به صورت قهوه ای تیره در می آید. مصرف آن بیشتر در حالت رطب و خرما است. از نظر اهمیت اقتصادی در ایران بعد از سعمران، شاهانی، و مضافتی قرار دارد. جزو ارقام محسوب می شود.

مشخصات خرمای کبکاب :

میوه بیضی شکل به وزن حدود ۱۵ گرم با بافت نیمه خشک و رنگ زرد روشن، ضخامت پوسته در آنها ضخیم است. نسبت گوشت میوه به هسته معادل ۹٫۲۵ است. هسته بیضی، باریک و کشیده، رنگ خاکستری، میزان چسبندگی هسته به میوه زیاد است. رسیدن خارک در اواخر مرداد ماه است ولی برداشت میوه کاملاً رسیده آن (خرما) در اواسط شهریور ماه است. میزان چسبدگی کلاهک به میوه زیاد است.رقم کبکاب از مهمترین و فراوان ترین ارقام منطقه خشت و کمارج، در کازرون و دشتستان ( برازجان ) می باشد. این رقم در سایر مناطق خرما خیز مانند خورموج، بهبهان، کازرون، جهرم، طبس نیز به مقدرا زیاد کشت شده است.

ز فراوان ترین خرماهای جنوب کشور می توان خرما کبکاب خشت را نام برد. خرما به دلیل خواص فراوانی که برای بدن انسان دارد سفارش بسیار به مصرف آن شده است. از خواص خرما کبکاب فشار خون را تنظیم می کند چون خون را رقیق می نماید. خرما غنی از آهن است و برای رفع کم خونی مفید است. انرژی که از خوردن خرما به بدن می رسد آن قدر زیاد است که به آن بمب انرژی لقب داده اند. مواد مغذی خرما برای سیستم ایمنی بدن انسان، رشد مو، سلامت پوست، درمان مشکلات روده و جلوگیری از بیماری های قلبی و عروقی لازم است.

در خاصیت ضد سرطانی خرما هم که دیگر شکی نیست و طب قدیم و نوین هردو توصیه می کنند خرما در سبد غذایی گنجانده شده تا از اثرات سرطان زایی زندگی های ماشینی و شهری پیش گیری شود

خوب است بدانید که خرما کبکاب خشت به دلیل خواص فراوانی که برای بدن انسان دارد سفارش بسیار به مصرف آن شده است. خرما فشار خون را تنظیم می کند چون خون را رقیق می نماید.

از شاخ و برگ نخل خرما صنایع دستی زیبایی بافته می شود از جمله انواع حصیر، سبد، بادبزن و یا زیرانداز که معیشت بومیان مناطق نخل خیز از این راه تامین می شود.

در مناطق بیابانی از برگ نخل در ساخت خانه های پوشالی استفاده می کنند و با آن سقف می زنند، بدین ترتیب از آفتاب سوزان بیابان در امان می مانند و هم چنین از خنکای برگ و سایه آن استفاده می کنند.

صحرانشینان هسته خرما را خشک و آرد می کنند و با آن نان می پزند؛ هسته خرما را بو می دهند و از آن پودر قهوه خرما تهیه می کنند، گویا دم کرده هسته خرما بسیار خوشایند است و بوی مطبوعی دارد؛ حتی هسته خرما را چند روی در آب خیس می کنند و نوعی غذای مغذی برای شترها می شود.