روان کننده بتن

با سلام و شادباش ، امروزه افزودنی های بتن نقش انکار ناپذیری در زمینه اجرا و دوام بتن و سازه های بتنی ایفا می کننده از جمله این افزودنی های بتن ، افزودنی فوق روان کننده بتن می باشد. این نوع افزودنی ها دارای انواع مختلفی می باشد که می تواند در موقعیت های اجرایی مختلف به کارگیرفته شود. از جمله این موارد می توان به اجرای بتن های حجیم، بتن های با نفوذ پذیری پایین ، بتن های با مقاومت بالا ، بتن های با تراکم آرماتور زیاد، بتن های در معرض سایش، بتن های آب بند ، بتن های در معرض خوردگی و ... می باشد. در متن زیر به شرح انواع افزودنی روان کننده بتن ، روش و میزان مصرف ، استاندارد ،محل مصرف ، سیستم عملکرد ، شیوه نگهداری و ... پرداخته شده است.

شما می توانید برای اخذ مشاوره در خصوص افزودنی فوق روان کننده بتن ، استعلام قیمت روانساز بتن ، دریافت مشخصات فنی و نیز در صورت نیاز ثبت سفارش خرید افزودنی کاهنده آب بتن با بخش بازرگانی و فروش کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران تماس حاصل نماید.

افزودنی روان کننده بتن یا کاهنده آب بتن

سیمان برای آبگیری[1] کامل خود به 23 تا 27 درصد وزنی آب نیاز دارد[1]. آب مصرفی اضافی در مخلوط بتن صرف ایجاد روانی و کارآیی می‌شود. محبوس شدن آب اضافی در بتن منجر به پیدایش حفره‌ها و حباب‌های بزرگ در بتن سخت شده می‌شود و کاهش مقاومت‌های مکانیکی و پایایی (دوام) بتن را به همراه دارد. از سوی دیگر، تولید و به کارگیری بتن با حداقل آب، باعث افزایش مشکلات و هزینه‌های اجرایی می گردد.

 راهکار رایج‌‌، اقتصادی‌ و آسان برای حل این معضلات، استفاده از افزودنی‌های کاهنده آب است که از دهه 1930 میلادی به کار گرفته شده‌اند.

واژه های کلیدی : افزودنی ، روان کننده، فراوان کننده، فوق روان کننده، کاهنده آب

2-1 – تعریف

افزودنی‌های کاهنده آب[2] مواد آلی و یا ترکیبی از مواد آلی و معدنی هستند که برای افزایش روانی بتن در مقدار آب معین، یا کاهش مقدار آب مصرفی با حفظ روانی، و یا هر دو به کار می‌روند.

برخی از این افزودنی‌ها ممکن است دارای تاثیرات جانبی کُندگیری، زودگیری، زود سخت‌کنندگی یا هوازایی در بتن باشند که در هنگام مصرف بایستی در نظر گرفته شوند. ترکیبات و فرآیندهای مختلفی برای تولید کاهنده‌های آب به کار می‌روند که می‌توانند منجر به خواص جانبی گوناگون ‌شوند. با اصلاح ساختار برخی از افزودنی‌های کاهنده آب که دارای اثر کندگیری هستند، می‌توان آنها را به کاهنده‌های آب خنثی یا حتی زودگیر تبدیل کرد یا اثر هوازایی آنها را به غیر هوازایی و در مواردی حتی هوازدایی (کاهش مقدار هوا) تغییر داد.

2-2 – دسته‌بندی

افزودنی‌های کاهنده آب به سه گروه اصلی و هر گروه نیز بسته به خواص جانبی خود به دسته‌های دیگری تقسیم می‌شوند.

2-2-1 – روان‌کننده‌ها

روان‌کننده‌ها[3] که نخستین گروه کاهنده‌های آب هستند و کاربرد آنها از دهه 1930 میلادی آغاز شده است[2]، بسته به خواص جانبی خود و بر اساس استاندارد ASTM C494 به دسته‌های زیر تقسیم می‌شوند:

• روان‌کننده (کاهنده آب) معمولی (Type A)
• روان‌کننده (کاهنده آب) کندگیر (Type D)
• روان‌کننده (کاهنده آب) زودگیر (Type E)

روان‌کننده‌ها در بسیاری از پروژه‌های کوچک و بزرگ و به ویژه در بتن‌های حجیم مانند بدنه سدها و تولید قطعات بزرگ بتنی به کار می‌روند و می‌توان آنها را پرمصرف‌ترین کاهنده‌های آب به شمار آورد. این افزودنی‌ها در مقادیر مصرف متعارف، مقدار آب اختلاط بتن را 5 تا 12 درصد کاهش می‌دهند و در مقادیر زیاد مصرف ممکن است تاثیرات جانبی همچون کندگیری بیش از اندازه یا هوازایی داشته باشند. به همین دلیل دامنه مقدار مصرف آنها محدود است. این افزودنی‌ها با نام‌های پلاستی‌سایزر، کاهنده آب یا روان‌کننده بتن عرضه و مصرف می‌شوند.

 2-2-2 – فوق ‌روان‌کننده‌ها

فوق‌روان‌کننده‌‌ها[4] که دومین گروه کاهنده‌های آب هستند و از دهه 1950 مورد استفاده قرار گرفته‌اند با عنوان بساکاهنده‌های آب[5] شناخته می‌شوند. فوق‌روان‌کننده‌ها بر اساس استانداردهای ASTM C494 & C1017  به دو دسته زیر تقسیم می‌شوند: 

• فوق روان‌کننده معمولی (ASTM C494: Type F)[6]
• فوق روان‌کننده کندگیر (ASTM C494: Type G)[7]    

این افزودنی‌ها در مقادیر مصرف متعارف، مقدار آب اختلاط بتن را 12 تا 25 درصد کاهش می‌دهند و نسبت به روان‌کننده‌ها تاثیرات جانبی کمتری دارند ولی برخی از آنها در مقادیر مصرف بیش از اندازه[8] موجب کندگیری یا هوازایی می‌شوند. عموما فوق روان‌کننده‌ها در مقادیر مصرف خیلی کم، روانی کمتری نسبت به روان‌کننده‌ها (در مقدار مصرف یکسان) ایجاد می‌کنند.

نکته 2-1 – به دلیل اثرات نامطلوب مصرف بیش از اندازه روان‌کننده‌ها، نمی‌توان آنها را در مقادیر زیاد به جای فوق روان‌کننده‌ها به کار برد.

نکته 2-2 – در مقادیر مصرف بیش از اندازه فوق روان‌کننده‌ها در مخلوط‌های بتن با دانه‌بندی نامناسب، ممکن است جداشدگی و آب‌انداختگی افزایش یابد.

1  Hydration

2  Water reducer admixtures

1  Plasticizers

2  Super plasticizers

3  High range water reducers

4) مطابق با ASTM C1017: Type I

5) مطابق با ASTM C1017: Type II

1 Over dosage