چوب ترمو کاراوا CARAVA (شرکت هزاره سوم نماینده فروش در ایران)

از دیرباز برای بشر روشن شد که سوزاندن سطح چوب، آن را مقاوم‌تر می‌کند و از این روش برای افزایش مقاومت چوب‌هایی که در شرایط آب و هوایی بیرونی قرار داشتند، استفاده شد. مطالعه علمی فرایند حرارتی چوب اولین بار در سال ۱۹۳۰ درآلمان و پس از آن گسترده‌ترین و کامل‌ترین پژوهش‌ها در فنلاند انجام شد. نتیجه تحقیقات، روشی برای فرایند حرارتی چوب بود که توسط انجمن ترمووود فنلاند ابداع و با نام ترمووود شناخته می‌شود.

انجمن ترمووود فنلاند با همکاری صنایع محصولات چوبی فنلاند فرایند حرارتی چوب را در مقیاس صنعتی توسعه داد و پس از آن به صدور مجوز اجرای فرایند ترمووود به اعضا اقدام کرد. ترمووود حاصل فرآیند خشک کردن چوب با حرارت ۳۲۰۰ درجه سانتی گراد در معرض بخار آب و گردش هوا می‌باشد.

در این فرآیند مغز چوب یا داخلی‌ترین قسمت چوب به دمایی بین ۱۸۵ تا ۲۱۵ درجه سانتی گراد می‌رسد که زمان آن بسته به گونه،ضخامت و رطوبت اولیه چوب متفاوت است. پس از رسیدن مغز چوب به این دما، دما به مدت ۲ تا ۳ ساعت ثابت می‌ماند. استفاده از بخار در فرآیند ترمووود ساختارشیمیایی چوب را تغییر می‌دهد، در نتیجه رنگ چوب تیره، میزان رطوبت در چوب یکنواخت وعایق حرارتی میشود. همچنین دمای بالا باعث شکسته شدن زنجیره های سلولزی و تجزیه اسیدها و خروج عمده صمغ چوب می‌شود، در نتیجه محیط  برای رشد ریز ارگانیسم‌ها، حشرات، انواع قارچ و کپک ناممکن می‌سازد و چوب در مقابل پوسیدگی مقاوم می گردد. در فرآیند ترمو، نخست با اعمال گرمای بالا رطوبت چوب به صفر می‌رسد و در آخرین مرحله از فرآیند با تزریق بخار به حدود ۴ تا ۶ درصد می‌رسد. حاصل این رطوبت‌دهی نهایی افزایش مقاومت چوب در برابر تاب برداشتن، تغییر ابعاد و جا به جا شدن است.

عایق حرارتی، برودتی: سرعت انتقال حرارت در چوب بسیار ‍پایین است. آلومینیوم ۷۰۰۰ ، استیل ۱۶۵۰، سنگ مرمر ۹۰ و شیشه ۲۳ برابر، سریعتر حرارت را انتقال میدهند. به این دلیل از گذشته از چوب در ساخت کبریت، دسته انواع ابزار کار و پوشش دیوارها و سقف ها استفاده میشده است.

همچنین میزان انرژی لازم برای کاهش یا افزایش دمای چوب نسبت به سایر مصالح بیشتر است. انرژی مورد نیاز برای کاهش یا افزایش دمای  ۱ کیلوگرم سنگ و سیمان ۲ و استیل، ۳ برابر چوب است.

عایق صدا: چوب عنصری ایده آل از نظر جذب صدا است. این بدان معنی است که از اکو و نویز صدا را جذب میکند و به این دلیل از چوب در ساخت آلات موسیقی و سالن های کنسرت استفاده میشود.

عایق الکتریسیته: چوب رسانای الکتریسته نیست و الکتریسیته ساکنی که برای سلامت انسان خطرناک است و در موادی نظیر آهن، پلاستیک و دیگر مصالح دیده میشود، در چوب وجود ندارد. به این دلیل چوب همیشه از نظر حافظ سلامت انسان نسبت به مصالح دیگر اولویت داشته است.

مقاومت: چوب با وجود وزن کم مقاومت بالایی نسبت به دیگر مصالح دارد. به طور مثال نقطه شکنندگی در طول، برای استیل ۵.۴ کیلومتر، استیل با روکش کروم ۶.۸ کیلومتر و فولاد ۱۷.۵ کیلومتر است، در حالیکه نقطه شکست در طول چوب صنوبر ۱۹.۸ و چوب راش ۲۸.۳ میباشد. به این دلیل در بنای سالن های ورزشی و بیمارستانها که سازه هایی با شکاف های گسترده هستند، از چوب استفاده میشود.

دوام ظاهری و نگهداری آسان: بر خلاف دیگر مصالح، چوب در گذر زمان، نه تنها زیبایی اولیه را از دست نمیدهد بلکه آنتیک میشود و در صورتیکه نمای آنتیک چوب مورد تقاضا نباشد با کمترین هزینه و زمان جلای اولیه خود را بدست میاورد.

تنوع: بیش از ۵۰۰۰ گونه چوب در دنیا وجود دارند که همگی دارای خواص متفاوت فنی و ظاهری هستند، بنابراین استفاده از این عنصر در هر شرایط آب وهوایی، برای هر نوع نیاز و هر برای هر سلیقه ای امکان پذبر میباشد.

دکوراتیو: علاوه بر ویژگیهای فنی، چوب عنصری دکوراتیو، آرامش بخش و انرژی زاست که کمتر سلیقه ای میتواند اهمیت این ویژگیها را نادیده بگیرد.