تعدادی از ارقام سیب‌های بومی ایران عبارتنداز:

تعدادی از ارقام سیب‌های بومی ایران عبارتنداز:

·        سیب گلاب (گلاب اصفهان، گلاب تربت حیدریه، گلاب شهریار، گلاب شیراز، گلاب کهنز، گلاب صحنه)

·        سیب مشهد (سیب عباسی مشهد، نارسیس مشهد، پاییزه زرد مشهد، دیررس مشهد، مربایی مشهد، سیب اخلمند مشهد، سیب علی موری خراسان)

·        سیب اردبیل (اردبیل۱، اردبیل۲)

·        سیب اهر (اهریاشکی، سیب تابستانه اهر)

·        تبریز (سیب شیخ احمد تبریز، شیشه‌ای تبریز)

·        سیب مراغه (سیب مشهدی نوری مراغه)

·        آزایش اصفهان

·        نایون ارنگه

·        سیب خورسیجان

·        قرمز رضائیه

·        سیب سلطانی شبستر

·        انگلیسی شیراز

·        اوغاز شیروان

·        سیب قندک کاشان

·        سیب حاجی کرج

·        زنوز مرند

·        کولی محلات

·        (آلماسی، سیب بشقابی باخی، سیب حیدرزاده (قره یاپراق)، خلخال، دریان، روئین، سلطانی، شفیع‌آبادی، شمیرانی، گلشاهی، گمی آلماسی، قارپوزآلما، قندک)[۴۸]

رسیدن و چیدن میوه[ویرایش]

نوشتار‌های اصلی: چیدن میوه و هرس درخت میوه

ارقام سیب، حتی زمانی که از یک ساقه زیرزمینی رشد کرده باشند، در محصول و اندازه نهایی درخت با هم تفاوت دارند. بعضی ارقام، اگر هرس نشوند، ضمن رشد بسیار زیاد محصول فراوانی می‌دهند که برداشت آنها را بسیار دشوار می‌کند. بستگی به تراکم درخت (تعداد درختان کشت‌شده در واحد سطح)، درختان بالغ معمولاً هر سال ۴۰ الی ۲۰۰ کیلوگرم سیب می‌دهند. گرچه در سال‌های کمبود میوه میزان محصول به نزدیک صفر هم می‌رسد. برای چیدن سیب از نردبان‌های سه‌پایه که طوری طراحی شده‌اند که بین شاخه‌ها ثابت شوند، استفاده می‌شود. درختان قلمه‌شده‌از ساقه‌های زیرزمینی کوتاه، هر سال ۱۰ الی ۸۰ کیلوگرم محصول می‌دهند.[۵۵]

سیب بسته به نوع آن در زمان‌های متفاوتی از سال می‌رسد. ارقام گالا، طلایی عالی، مکینتاش، ترانسپرنت ، پرایمت، بژ شیرین و داچس در تابستان؛ فوجی، جوونا طلایی، زرد، سرخ، چننگو، گراون اشتاین، ولثی، اسنو، و بلنهایم در پاییز؛ و واینسپ، سیب سبز گرنی اسمیت، کینگ، واگنر، سوایزی، گرینینگ و تولمن سویت در زمستان می‌رسند.[۲۰]

انبار کردن[ویرایش]

از نظر تجاری، می‌توان سیب را ماه‌ها در اتاق‌هایی با اتمسفر کنترل‌شده نگهداری کرد و رسیدن تحریک شده توسط اتیلن را به تعویق انداخت. سیب معمولاً در اتاق‌هایی که کربن دی اکسید بیشتری جمع شده و تصفیه هوا بهتر صورت می‌گیرد ذخیره می‌شود. این مانع از افزایش زیاد اتیلن شده و از رسیدن سریع میوه جلوگیری می‌کند. بعد از خروج از انبار، عمل رسیدن میوه ادامه می‌یابد.[۵۸]

تقریباً بیشتر ارقام سیب در صورت نگهداری در سردترین بخش یخچال (برای نمونه، زیر ۵ درجه سانتیگراد) برای ۲ هفته سالم می‌مانند. بعضی از انواع سیب از جمله سیب سبز گرنی اسمیت و فوجی را می‌توان بیش از یک سال نیز، بدون دیدن صدمه اساسی، نگه‌داری کرد.[۵۹][۶۰]

آفات و بیماری‌ها[ویرایش]

آفات و بیماری‌ها

برگ‌های درخت که از حشره صدمه زیادی دیده‌اند

شته

لکه سیاه سیب

لکه سیاه سیب

درختان سیب مستعد تعدادی آفت حشره، بیماری‌های قارچی و باکتریایی هستند. تعدادی از باغ‌های تجاری برنامه استفاده از اسپری‌های شیمیایی را برای بدست آوردن میوهٔ با کیفیت، سلامتی درخت و محصول زیاد دنبال می‌کنند. تمایل دیگر در مدیریت باغ‌ها استفاده از روش‌های کشاورزی ارگانیک است. این روش استفاده از آفت‌کش‌ها را ممنوع می‌کند، گرچه تعدادی از آفت‌کش‌های قدیمی مجاز هستند. برای نمونه، روش‌های کشاورزی ارگانیک شامل معرفی شکارچی طبیعی برای کاهش یک آفت ویژه می‌شوند.

رشتهٔ وسیعی از آفت‌ها و بیماری‌ها می‌توانند روی گیاه تأثیر بگذارند، سه مورد از رایج‌ترین بیماری‌ها/آفت‌ها عبارتند از: سفیدک، شته، لکه سیاه سیب.

·        سفیدک: علائم سفیدک سطحی معمولاً در فصل بهار به صورت لکه‌های خاکستری روشن روی برگ‌ها، جوانه‌ها و گل‌ها ظاهر می‌شود. گل‌ها به رنگ زرد کرمی درآمده و به خوبی رشد نمی‌کنند. این بیماری می‌تواند به روشی که دور از روش درمانی بوتریتیس است، معالجه شود؛ کاهش موقعیت‌های ایجاد کنندهٔ بیماری و سوزاندن گیاهان آلوده نخستین گام روش‌های پیشنهادی برای درمان هستند.[۶۱]

·        شته: پنج گونه از انواع شته در سیب یافت می‌شوند. شته دانه سیب، شته سیب خوشبو، شته سیب، شته اسپیرا، شته سیب کرک‌دار. انواع شته از روی رنگشان، از روی ایامی از سال که زنده هستند و تفاوت‌های شاخک‌هایشان – که جفتی کوچک برآمده از پشت شته هستند – شناسایی می‌شوند.[۶۱]

شته‌ها از شاخ‌وبرگ درختان تغذیه می‌کنند، آن‌ها از قسمت‌های سوزن‌مانند دهانشان برای مکیدن آب‌میوه استفاده می‌کنند. گونه‌های خاص در صورت زیاد بودن تعدادشان رشد و قوت درخت را کاهش می‌دهند.[۶۲]

·        لکه سیاه سیب: لکه سیاه سیب موجب تشکیل لکه قهوه‌ای زیتونی با بافت مخملی روی برگ‌ها می‌شود که بعدها به رنگ قهوه‌ای و بافت چوب‌پنبه‌ای شکل درمی‌آید. بیماری با تشکیل لکه‌های قهوه‌ای مشابه با بافت مخملی یا چوب‌پنبه‌ای روی میوه هم تأثیر می‌گذارد. لکه سیاه سیب با گسترش در سراسر قارچ‌هایی که روی برگ‌های پیر درخت سیب در روی زمین تشکیل می‌شوند و در طول آب‌وهوای گرم بهار روی رشد سال جدید تأثیر می‌گذارد.[۶۳]

ار میان جدی‌ترین بیماری‌ها آتشک، یک بیماری باکتریایی، زنگ ژیمنوس پرانگیوم، و لکه سیاه، دو بیماری قارچی هستند.[۶۲] کرم سیب و مگس سیب دو آفت دیگر هستند که روی درختان سیب تأثیر می‌گذارند. درختان جوان سیب مستعد آفت‌های پستانداری چون موش و آهو هم هستند، که از پوست نرم درخت بویژه در زمستان تغذیه می‌کنند.[۶۳]