گلابی آنجو

گلابی میوه خوراکی درختانی است که به رده Pyrus تعلق دارند. گلابی یکی از مهمترین میوه های مناطق آب و هوایی معتدل به حساب می آید.گلابی میوه ای است سبز یا زرد رنگ ، آبدار و مخروطی شکل که دارای طعمی خوش و معطر است.  گیاه گلابی بومی آسیای غربی و اروپای شرقی مخصوصاً نواحی شمال غربی ایران و کوههای قفقاز می باشد. گلابی بعد از سیب مهم ترین میوه دانه دار دنیا و ایران به شمار می آید این درختان برای میوه دهی به یک دوره سرما نیاز دارند.گلابی در نقاط سردسیر بهتر از گرمسیر به عمل می‏آید، و از قدیم در آذربایجان و همدان و خراسان کشت می شده و به امر شاه عباس کبیر آن را به اصفهان و شیراز بردند و اهالی این شهرهای بزرگ مدتی نام گلابی را عباسی می‏خواندند.

 گلابی را در زبان عربی سَفرجَل یا عَرمُوط و در زبان انگلیسی PEAR می گویند.

از گلابی های خارجی نیز که کم و بیش در ایران کشت می شوند می توان : آنژو، وینترنلیس، بارتلت، دوشس، ژاندارک، باسه، کولمار، بوره ژیفار و دوینه دوکومیس را نام برد. بارتلت که در اروپا بنام ویلیامز مشهور است، مهم ترین و پر کشت ترین گلابی در دنیا به شمار می رود.

یک نوع گلابی جنگلی که در کهکیلویه می روید و تخم آن زیاد است را انجوجک می نامند

نیاز آب و هوایی :

گلابی در آب و هوایی خشک و خنک بخوبی رشد می کند. سرمای مورد نیاز گلابی برای اغلب ارقام بین 600 الی 1500 ساعت حرارت زیر 7  درجه سانتیگراد می باشد. گلهای گلابی بعد از میوه های هسته دار باز می شود و بهمین دلیل خطر سرمازدگی گلها در این درخت بسیار کمتر است. گلابی در زمستان تا دمای 25-  درجة سانتیگراد را تحـمل می کند ولی شکوفه ها در 1-  درجة سانتیگراد آسیب می بینند.
نیاز آبی گلابی در حد متوسط است و شرایط نامناسب رطوبت را تحمل می کند. خاکهای شنی رسی و عمیق با تحت الارض نفوذ پذیر برای کشت گلابی مناسب اند. خاکهای سنگین و خاکهایی با PH بالای 5/7 و آهکی برای این گیاه مناسب نیستند.
ازدیاد :

گلابی به روشهای کاشت بذر، قلمه و پیوند قابل ازدیاد است متداول ترین روش ازدیاد، کاشت بـذر گلابی های وحشی و پیوند ارقام تجاری روی این پایه هاست. پایه های گلابی عبارتند از گلابی وحشی، به گلابی ویلیام و پایه های رویشی گلابی Qc ، Qb ، Qa است. پیوند مرسوم گلابی از نوع شکمی است که در بهار و یا اواخر تابستان انجام می شود.البته کشاورزان پیوند های دیگر را نیز انجام می دهند
کاشت :

فاصله مناسب کاشت برای پایه های بذری 6*5 می باشد ولی برای درختان پایه کوتاه 5*3 و در سیستم کور دون 4*2 هم کاشته می شوند.
ارقام مهم گلابی :

در ایران حدود 120 رقم گلابی شناسایی شده که مهمترین آنها عبارتند از گلابی شاه میوه اصفهان، گلابی نطنز، گلابی سه فصله، گلابی پیغمبری، گلابی سیبری و از ارقام خارجی میتوان به رقم ویلیامز(بارتلت)، دوشس اشاره کرد.
مشخصات بعضی ارقام عبارتند از :

شاه میوه :
 رنگ زرد روشن مایل به سبز، فرم مخروط، وزن 260-190 گرم، طعم شیرین لطیف و آبدار، تاریخ گل 9 تا 25 فروردین ماه،( البته گاهی زمان گل دهی تغیر می کند )  مدت گل 15 روز، زمان رسیدن 120 روز پس از گل، قابلیت انبارداری ندارد.
سیبری :
 سبز مایل به زرد خالدار، وزن 210 گرم، پر آب و ریگدار با شیرینی کم، تاریخ گلدهی فروردین ماه، برداشت در پاییز و معمولاً در انبار می رسد مدت نگهداری در انبار حدود سه ماه است.
گلابی نطنزی :
ریگدار، نسج آن ترد، معطر و قابل نگهداری در انبار می باشد و در طول زمستان قابل عرضه به بازار است.
مهمترین آفات و بیماریهای گلابی :
آفات :
از مهمترین آفات گلابی میتوان به پسیل گلابی و کنه تارعنکبوتی و کرم میوه اشاره نمود.
بیماریها :
از مهمترین بیماریهای گلابی میتوان به پوسیدگی سفید ریشه اشاره نمود.