درخت به اصفهان درسال 1402

نام انگلیسی Quince از خانواده Rosaceae و  از جنس Cydonia بوده ،که تنها یک گونه با نام  Vulgaris را دار است  و  بومی ایران و ترکمنستان میباشد.
 بِه درخت کوچکی است به ارتفاع حداکثر 5 متر، از 5-4 سالگی میوه تولید می کند و عمر آن به 50 سال می رسد. شاخه های جوان، برگها و پشت میوه از کرکهای نرم سفید یا خاکستری مایل به قهوه ای پوشیده شده است. برگهای تخم مرغی یا تقریباً گرد یا بیضی نوکدار با قاعده گرد، گلها درشت و صورتی مایل به سفید، گلبرگها تخـم مرغی، دارای 5 کاسبرگ، 5 گلبرگ وگلهـای خـود بارورند. گلـها در انتهـای شاخکهای برگدار ظـــاهر می شوند. میوه بر حسب رقم گرد، تخم مرغی، گلابی شکل با رنگ زرد طلایی و در بعضی ارقام مایل به سبز و کرکدار است.
اقلیم :
درخت بِه در مناطق سردسیر و گرمسیر معتدل قابل کشت می باشد نیاز سرمایی بِه از سایر میوه های دانه دار کمتر است و بین 100 تا 450 ساعت زیر 7 درجه سانتیگراد می باشد. ظــهور شکوفه های به بسیار دیرتر از سایر میوه ها است. بهمین دلیل خطر سرمازدگی بهاره در این میوه بسیار کم است.
خاک مورد نیاز درخت به :
خاکهای نیمه سنگین رسی و شنی برای کشت درخت بِه مناسب است. خاکهای آهکی موجب عدم جذب آهن و ابتلا به زردی می شود که این حالت در اراضی سنگین و زه دار هم مشاهده می شود. درخت بِه، به شوری خاک و آب مقاومتر از سایر میوه های دانه دار است. بِه تا حدودی به خشکی مقاوم است.
ازدیاد
درخت بِه از طریق پاجوش، قلمه، خوابانیدن و پیوند قابل تکثیر است. پایه های بذری  نهال بِه برای ارقام مرغوب به، زالزالک برای اراضی نامناسب و آهکی و Qb ، Qa وQc پایه های مناسب بِه می باشند. نوع پیوندهای شکمی و اسکنه ای در نهال بِه متداول است.
کاشت :
فواصل کاشت به معمولاً 5*5 یا 6*5 در نظر گرفته می شود. اصولاً درختان بِه، به هرس زیادی احتیاج ندارند ولی برای فــرم دهی نهال به باید از ارتفاع 100-70 سانتیمتری زمین سربرداری شــــوند و در سال دوم 5-4 شاخه در اطراف شاخه اصلی انتخاب و بقیه حذف شوند.
ارقام نهال  بِه : در ایران حدود 10 رقم بِه شناسایی شده که مهمترین آنها عبارتند از : بِه اصفهان، بِه نیشابور، بِه ترش آذربایجان، بِه مظاهری، بِه حاجی رفیعی
برداشت :
به از اوایل مهر ماه تا اواخر آبان برداشت می شود که معمولاً در میان میوه های ســردسیری آخـرین میوه ایست که می رسد. برداشت با دست انجام می شود و زمان برداشت وقتی است که رنگ میوه زرد و زرد طلایی شده باشد.
مصارف :
میوه بِه بعنوان تازه خوری مصرف ندارد و حدود 90% آن در صنایع مربا سازی و تهیه شربت کاربرد دارد. دانه به مصرف طبی دارد و در تخفیف سرفه، سینه درد از قدیم متداول بوده است.
آفات و بیماریهای بِه در استان اصفهان :
آفات : از مهمترین آفات درخت بِه در استان میتوان به کرم بِه اشاره نمود که دارای چندین نسل در طول فصل رشد می باشد.
بیماریها : از مهمترین بیماریهای درخت بِه در استان میتوان به پوسیدگی سفید ریشه اشاره نمود.