گرانیت

این گونه سنگ ها از فوران آتشفشان تشکیل شده اند و به دو گروه آذرین درونی و آذرین بیرونی تقسیم می شوند. سنگ های آذرین درونی نسبت به آذرین بیرونی درشت بلور تر اند. سنگ ها ی گرانیت، پس از اینکه در کارخانه بریده و فرآوری شدند، در معرض فرآیند اکسیداسیون قرار می گیرند و با توجه به اینکه غالب گرانیت ها حاوی کانی های فلزی هستند، با این فرآیند، تغییر رنگ جزیی و یا به نسبت زیاد پیدا می کنند.
با توجه به توضیحات فوق، به نظر می رسد این سنگ به لحاظ فعال بودن از نظر شیمیایی برای داخل ساختمان و اماکن در بسته مناسب نباشد و همچنین به دلیل عدم وجود تخلخل، چگالی بالا  و چسبندگی کم برای نما و ارتفاع بالا نیز ممنوع اعلام شده است. بهترین مکان برای استفاده از سنگ های گرانیت، فضای پارکینگ، کف حیاط، اپن آشپزخانه و سنگ مزار است. استفاده از قلوه سنگ های گرانیتی در آب نماها و باغچه ها بسیار مناسبی است.