گسکت لاستیکی Gasket

درزبند، واشر آب‌بندی یا گسکت (به انگلیسی: Gasket) وسیله‌ای مکانیکی است که برای پر کردن فضای میان دو جسم برای جلوگیری از نشتبکار می‌رود. درزبندها را معمولاً از راه برش دادن در صفحه‌های لاستیکی، فلزی، نمدی، مقوایی، فایبرگلاسی، سیلیکونی یا بسپاری می‌سازند. درزبندهای مربوط به کاربردهای ویژه ممکن است حاوی آزست هم باشند.

گسکت در لغت نامه فارسی به معنای درزبند و لایی می­باشد. در فرهنگ اصطلاحات فنی، گسکت بدین گونه تعریف شده است: 

گسکت ها یک درزگیر(درزبند) مکانیکی می ­باشد­که به­گونه­ای طراحی شده­ تا در فضای خالی بن دو شیء ­(اتصالات فلنجی)­ که تحت فشار هوا یا آب هستند قرار­گرفته تا از نشتی جلوگیری بعمل آید و به اصطلاح آب­بندی گردد. گسکت­ ها به‌طور معمول از برش موادی که بصورت ورق­ها می باشند، تولید می ­شوند همچون گسکت­های مقوایی، لاستیکی، سیلیکونی، فلزی، نمدی، فایبرگلاس و یا پلیمرهای پلاستیکی، گسکت­ها در موارد خاص شامل مواد آزبستی نیز می­باشد.

انواع گسکت­ها بر اساس فلزی یا غیر فلزی بودن به ترتیب زیر تقسیم ­بندی می­گردد:

گسکت های فلزی

گسکت های نیمه فلزی

گسکت غیر فلزی

انواع گسکت ها :

• گسکت اسپیرال وند
• گسکت لاستیکی
• گسکت رینگی
• گسکت فلزی
• گسکت آزبست
• گسکت مبدل
• گسکت سیم دار   

برگرفته از پایگاه جامع آموزشی نفت و گاز ایران